bırak ruhun düşe dalsın

bir hikayeden yürürken gerçekliğe
ardında sayısız düşü alıyorsun nefesine
bilinene dair ne varsa katıyorsun kendine
peşinde sahipsiz sokağın dili
bilinmeyenleri susturuyorsun gizlice
soluksuz kalanların öyküsü gibi
şehrin kalbini durduruyorsun sen de
uykudan uyanıyor tüm caddeleri
tıpkı onlar gibi benzer kelimelerle
şehrin kalbini kırıyorsun sen de
aklına yol verirken boğuyorsun kendini
düşlerinin tanıdık suretleriyle

soluksuz kalanların öyküsü gibi
şehrin ellerine basıyorsun sen de
tedirgin ediyorsun kuytudaki delileri

adımların hızlanıyor gitgide
farkında olanların bilindik sesi
takip ediyor hayallerindeki izi
dönüşlerin hızlanıyor böylece
şehrin içini bulandırıyorsun sen de

bir hikayeden varırken gerçekliğe
ardında sayısız ölü katıyorsun kente
düne dair ne varsa özlüyorsun bir gece
peşinde sahipsiz sokağın dili
bilinenleri susturuyorsun gizlice
hayatta kalanların öyküsü gibi
şehrin sesini duyuyorsun sen de
gerçeğe son verirken buluyorsun kendini
hayallerin tanıdık gücüyle
hayatta kalanların öyküsü gibi
şehrin renklerini görüyorsun sen de
bırakıyorsun nefesindeki düşleri geri