Geçtiğimiz gün tanıştığım inanılmaz bir kitap sonrasında sizlere birşeyler aktarmak istesem de kelimeleri bulmakta zorlanıyorum;daha da doğrusu kuracağım hiçbir cümlenin bu büyüleyici kitabı taşıyacak güçte olabileceğine inanmıyorum.Tüm bunlara rağmen üstüne nacizane bir iki şey söylemek istediğim kitap "Suskunlar".
İhsan Oktay Anar'ı tavsiye eden onca insanla karşılaşmama rağmen kitaplarından birini elime alış tarihini epey geciktirmiştim.Bana gönderilen işaretleri daha fazla göz ardı etmek istemediğim için sonunda "Suskunlar"ı aldım ve okumaya başladım.Sonrası iyilik güzellik...
Büyüleyici anlatım beni kitabın içine aldı;tutuklu kaldım adeta.Arka plandaki musiki eşliğinde,muhteşem tasvirleri ile dille danseden bir yazar vardı karşımda.Kelime haznesinin,bilgisinin,hayal gücünün sınırlarını çözmek mümkün değildi.Kurgu ve anlatımın kendine özgülüğü kitabı fazlasıyla değerli kılmama yetti.İnanın,hala örgünün kusursuzluğunun şaşkınlığı içindeyim.İçmeden sarhoş oldum desem yeridir;abartmıyorum.Okumayı ertelediğim her güne lanet ediyorum.Kitabı elime aldığımda yavaş yavaş,sindire sindire devam etmek istedim ama malesef bu mümkün olmadı.Bitirdiğimde ise kitabı elimden bırakmak oldukça acıklı bir sahnenin yaşanmasına neden oldu diyebilirim;bu yüzden hala gözüm kütüphanemdeki bu muhteşem kitaba takılıyor ve kitabı belirli aralıklarla elime alıp yokluyorum.=))
Sözün özü değerli okuyucu;eşsiz kitap karşısında kelimelerim kifayetsiz.
Kimbilir,belki ruhumu en yüksek mertebeye yakınlaştırdığına inandığım bu kitap sonrasında susmak,"Suskunlar"a katılmak ve sessizliği Sayın Onar'a armağan etmek yapılabilecek en iyi ve en doğru şeydir.
Artı parantez: Sanırım okuduğum en iyi kitaplardan biriydi.
